Met dank aan Roger en Paul!

Nooit geweten dat je in één week zoveel kunt doen ...! Maar daar gaat de titel niet over, beste lezers.
Met dank aan Roger en Paul is de kop boven het eerste persbericht (prachtig verhaal) wat a.s. dinsdag 29 mei
in het Langedijker Nieuwsblad zal staan (www.rodi.nl). Veerle en ik zijn voor het goede doel apetrots op de foto gegaan, mèt partituur natuurlijk. Ça Ira in Nederland ... ik begin er langzaam maar zeker aan te wennen. Door alle werkzaamheden er omheen moet je trouwens wel met beide benen op de grond staan, anders vlieg je zo maar uit de bocht. Ik heb ineens te maken met afspraken maken om kontracten af te sluiten, een orkest zegt af, een locatie (Carré) is al bezet. Geef tussen neus en lippen door een interview (bijna net zo eng als bij Paul de Leeuw zitten), schrijf koren en scholen aan voor het Project- en Kinderkoor en wacht op reacties. Oh, en krijg van de jurist in ons team op m'n kop omdat ik in mijn enthousiasme niet zorgvuldig genoeg kan zijn waar het de formulering betreft over de nog op te richten stichting 'Kiwanis organiseert Ça Ira for War Child'. 't Is maar dat u het weet, zo gaat ie heten en de notaris is ermee bezig. Blij dat deze mannen over mijn schouder meekijken, echt waar. Ze kijken niet alleen mee, zij steken op dit moment veel zo niet al hun vrije tijd in de organisatie achter de schermen. En dat mag ook wel eens even onder de aandacht worden gebracht. Dank!! De eerste officiële aanmelding van een B (bas) voor het koor is binnen. Ik hoop en verwacht dat na de publicaties in de krant, velen zijn voorbeeld zullen volgen. Als er één schaap (ehhh) over de dam is ...
Wat staat ons komende week te doen? Het is al bijna 1 juni. Ik heb uitgerekend dat ik vanaf die datum per week minimaal 50 bladzijden van de partituur 'moet' doorwerken, om rond 1 september klaar te zijn. De weken daarna zullen de eerste repetities wel beginnen. Ik verheug me er nu al op. Want het gaat uiteindelijk om de muziek! Heeft u Ça Ira al beluisterd? Blijven doen! Als je er eenmaal door bent gegrepen, wordt de muziek er alleen maar mooier op. En verdiept de betekenis ervan zich keer op keer. Dit Pinksterweekend ga ik, net als vroeger met de partituur van de Matthäus Passion, met de boeken op schoot luisteren naar Ça Ira.
Wind, regen, onweer, dreiging, honger, liefde voor kinderen, kanon- en geweerschoten, strijd, overgave, wanhoop en overwinning, alles heeft Roger Waters vast weten te leggen in 'zijn' opera. Wat ben ik blij dat die fervente Pink Floyd-fan uit Alkmaar, echte kenner van de muziek van Roger Waters, mij op Ça Ira heeft gewezen ... dank je, Ruud!

Joke