En ineens weet ik wat ik vandaag wil schrijven.
Lieve lezers,
Mijn aller allereerste mail over "Ça Ira" heb ik geschreven op 6 juli 2006! Bijna een jaar terug. Wat gaat de tijd snel. Lees maar een stukje mee ...
----- Original Message -----
From:Joke
To: Fokko
Sent: Thursday, July 06, 2006 9:58 PM
Subject: Ca Ira. There is hope ...
En ineens dacht ik aan het boekje 'In Vrijheid Groot Worden', waarin Langedijker kinderen schrijven over
oorlog, vrede en vrijheid. Het voorwoord van de (toenmalig) burgemeester vind je hieronder:
Als je meent dat kinderen geen zorgen hebben, kun je beter nog maar 's nadenken.
Kinderen maken heel wat mee. Bij het eerste speelgoed dat wordt afgepakt weet een kind al wat
strijd om de macht betekent. Wat boycot is, voelt een jong mens als hij bij een spelletje ineens
niet mee mag doen. Winnen en verliezen, in actie komen of stil blijven, meedoen of grenzen
stellen: elk kind leert wat zo'n keuze betekent.
Wat een kind eigenlijk niet hoort te weten, is hoe oorlog voelt. Of angst. Hoe kun je nu veilig
opgroeien als overal gevaar dreigt? Als je eigen ouders sidderen van angst, wat leer je daar als
kind van? In ons land lopen nu bijna bejaarde mensen rond die kind waren in oorlogstijd.
De benauwenis van toen zullen ze nooit vergeten. Wij hebben vrijheid en vrede in ons land.
Wat oorlog is, zien we alleen in andere landen.
Om te voorkomen dat onze kinderen ooit zullen voelen wat oorlog is, blijven we erover vertellen.
Hoe erg het is, hoeveel verdriet het geeft, hoe stom het is om de baas te willen zijn door anderen
te vermoorden, hoe onverdraagzaamheid eeuwige littekens maakt. We hopen zo dat kinderen leren
hoe veel het waard is om in vrijheid groot te mogen worden. Hoe groot je bent als je volstrekte
verdraagzaamheid hebt op ieder gebied: afkomst, sekse, godsdienst en ras.
H.M.W. ter Heegde
Burgemeester van Langedijk
Deze (in het engels vertaalde) tekst wil ik graag opsturen naar Roger Waters.
Met een exemplaar van het boekje 'In Vrijheid Groot Worden'. In de hoop dat het hem aanspreekt en hem ertoe aanzet zijn goedkeuring te geven aan 'Ca Ira' in 2008. Misschien op 5 mei? Zou prachtig zijn!
Pas veel later vond ik de cedille onder de C, ook prachtig! En nog veel later, om precies te zijn eergisteren, woensdag 27 juni 2007, kwam ik erachter hoe bijzonder de inzet van de mannen is, die zich nu bezig houden met de voorbereidingen voor 'Ça Ira in Holland'. Zoals Roger Waters al zei: "I couldn't be happier with it!" Mannen, vanavond zet ik jullie eens even in the limelights! Zonder diamonds and perls, want jullie doen het allemaal voor nop, voor War Child.
Johan : voor je geloof in de haalbaarheid van dit project, je prachtige projectplan, de cijfertjes erachter en je drijfveer om ons aan te zetten tot het verwezenlijken van 5 mei 2008.
Frank : voor je grenzeloze onderzoekingstocht op internet, het in elkaar zetten en bijhouden van onze website en je PR-/en Sponsorplan, waarbij de begroting straks verbleekt.
Hans : voor je geniale juristen-wijsheid, je liefde voor klassieke muziek en je geloof in het verhaal van Ça Ira, je ongelooflijk snelle fabricage van de notulen en je rust.
Huub : voor je relativerende humor, je meedenken met Will Jan en mij, je gáán voor het Concertgebouw, je betrokkenheid bij mijn 'gezin' en je attente zorg.
Marcel : voor je zorgvuldig streven naar kwaliteit, het vermijden van risico's en het delen van de zorg om 5 mei 2008 tot een goed einde te brengen.
Dick : voor het ons achter de broek aan zitten, wijzen op het belang van planning en plannen en je scherpe inzicht.
Aad : voor het belangeloos beschikbaar stellen van vergaderruimte, en last but not least
Fokko : voor je introductie bij de Kiwanis, voor je 06-lijntje als ik het even niet meer zie zitten of je enthousiast vertel dat we weer een stapje verder zijn, voor je inzet om je bezig te houden met Marketing, het beschikbaar stellen van de Parfun III om even uit te waaien, en nog veel meer ...
Stuk voor stuk druk bezette mannen, met drukke banen, grote verantwoordelijkheden, een gezin, en nog veel meer ... Zonder de inzet van deze mannen zouden we Ça Ira in Holland wel kunnen vergeten!
Bedankt!
Joke
vrijdag 29 juni 2007
zondag 17 juni 2007
Surching for courage in this folly!
Ladies and Gentlemen! Imagine ... De spreekstalmeester vraagt uw aandacht!
U luistert naar het begin van scene 2: "De koning, de stokken en de vogels" met aan het einde van scene 4: "Wanorde in Frankrijk": "De grote zoektocht naar moed is begonnen. Moed temidden van gekte."
Lieve lezers,
Het gaat nog steeds over Ça Ira in Nederland. En het gaat inmiddels over de moeizame periode waar we nu middenin zitten, om Ça Ira ook daadwerkelijk op de planken te krijgen. Maar dat is ook 'Revolutie', change your mind and sing!
Ik praat jullie graag even bij. Koor, orkest, locatie, geluidseffecten, solisten ... en afzeggingen. Ik begin er al aan te wennen. Zoek naar moed om steeds een stapje verder te zetten, mij onbekende mensen te mailen of te bellen, met de vraag: doet u mee op 5 mei 2008? Het probleem zit em in het feit, dat we pas halverwege de maand mei konden starten met de daadwerkelijk en gerichte benadering van de muzikanten en vocalisten.
En iedereen is dan al een heel eind op weg met de eigen planning 2007/2008, of heeft die planning al rond.
Mijn vraag gooit dan ineens roet in het eten. Deze week deed Will Jan Pielage (Peak Audio) er nog een schepje bovenop. Vanuit zijn vakgebied keek hij met ons mee en beluisterde Ça Ira voor het eerst. Hij had aan nog geen 5 minuten muziek (geluidseffecten) genoeg om met een aardig statement te komen: Ça Ira kan niet zonder versterking. Tel de geluidseffecten deze week en stuur ze me snel op. Ik tellen: 134! Hier zien jullie enkele voorbeelden: VS3WindStereo, WolfHowl, DogBark, Rooks, Thunder, CrowdAww, BirdBlack, WindowOpenWood, BirdSkylark, ThunderCrash, RainSteady, MarchingStep, CannonFire, WooshExplode, KidsCheer, ClockTickTock, Sribble, WavesContinuous, Seagull, BoatBowBigSplash, WhipCrash, GunFire, Riflecocks en als laatste GuillotineLong/Short/Fast/Ring.
Gelukkig houdt het daarmee niet op. Ook als het om wat voor reden dan ook, nìet lukt op Bevrijdingsdag 5 mei 2008 Ça Ira te kunnen uitvoeren, gaat het leven gewoon verder. Zoals Roger Waters schrijft: "... zoals de golven rustig van eb naar vloed gaan ..." Maar, schrik niet, zover is het nog niet. Pas op 16 augustus (zet die datum maar in de agenda) gaan de lichten òf uit òf vol aan. Ik hoop het laatste. Deze prachtige muziek verdient het beluisterd te worden door heel veel heel veel mensen.
Tot volgende week!
Joke
U luistert naar het begin van scene 2: "De koning, de stokken en de vogels" met aan het einde van scene 4: "Wanorde in Frankrijk": "De grote zoektocht naar moed is begonnen. Moed temidden van gekte."
Lieve lezers,
Het gaat nog steeds over Ça Ira in Nederland. En het gaat inmiddels over de moeizame periode waar we nu middenin zitten, om Ça Ira ook daadwerkelijk op de planken te krijgen. Maar dat is ook 'Revolutie', change your mind and sing!
Ik praat jullie graag even bij. Koor, orkest, locatie, geluidseffecten, solisten ... en afzeggingen. Ik begin er al aan te wennen. Zoek naar moed om steeds een stapje verder te zetten, mij onbekende mensen te mailen of te bellen, met de vraag: doet u mee op 5 mei 2008? Het probleem zit em in het feit, dat we pas halverwege de maand mei konden starten met de daadwerkelijk en gerichte benadering van de muzikanten en vocalisten.
En iedereen is dan al een heel eind op weg met de eigen planning 2007/2008, of heeft die planning al rond.
Mijn vraag gooit dan ineens roet in het eten. Deze week deed Will Jan Pielage (Peak Audio) er nog een schepje bovenop. Vanuit zijn vakgebied keek hij met ons mee en beluisterde Ça Ira voor het eerst. Hij had aan nog geen 5 minuten muziek (geluidseffecten) genoeg om met een aardig statement te komen: Ça Ira kan niet zonder versterking. Tel de geluidseffecten deze week en stuur ze me snel op. Ik tellen: 134! Hier zien jullie enkele voorbeelden: VS3WindStereo, WolfHowl, DogBark, Rooks, Thunder, CrowdAww, BirdBlack, WindowOpenWood, BirdSkylark, ThunderCrash, RainSteady, MarchingStep, CannonFire, WooshExplode, KidsCheer, ClockTickTock, Sribble, WavesContinuous, Seagull, BoatBowBigSplash, WhipCrash, GunFire, Riflecocks en als laatste GuillotineLong/Short/Fast/Ring.
Gelukkig houdt het daarmee niet op. Ook als het om wat voor reden dan ook, nìet lukt op Bevrijdingsdag 5 mei 2008 Ça Ira te kunnen uitvoeren, gaat het leven gewoon verder. Zoals Roger Waters schrijft: "... zoals de golven rustig van eb naar vloed gaan ..." Maar, schrik niet, zover is het nog niet. Pas op 16 augustus (zet die datum maar in de agenda) gaan de lichten òf uit òf vol aan. Ik hoop het laatste. Deze prachtige muziek verdient het beluisterd te worden door heel veel heel veel mensen.
Tot volgende week!
Joke
zaterdag 9 juni 2007
Op de valreep ...
Ja, want het gewone leven naast Ça Ira gaat gewoon door!
Beste lezers,
Ik volg die statistieken niet, hoor. Hoeveel mensen bezoeken nu eigenlijk onze website? Hoeveel mensen lezen mijn wekelijks bij-praatje? Geen idee. Ik krijg tot nu toe weinig reacties, alleen van webmaster Frank. Stilte na de storm,
dat zal het wel zijn. Het nieuws 'Ça Ira in Nederland' heeft geklonken, het wachten is nu op de definitieve aankondiging: it giet oan! Ik kan jullie verzekeren, het is bijna net zo spannend als het wachten op het startschot voor de Elfstedentocht! De partituur in huis betekent nog niet dat Ça Ira op de planken komt. Met wie? Waar? En hoe?
Ik heb me deze week gerealiseerd, hoeveel er bij de voorbereidingen en het organiseren van een concert komt kijken. Weliswaar een bijzonder en uniek concert, maar toch. Halen we de deadline voor het contracteren van het orkest? Moeten we een openbare inschrijving rondsturen en audities doen? Is er wel voldoende belangstelling voor het Projectkoor? En ga zo maar door. En tóch sta ik steeds weer versteld van de energie die je krijgt van bezig zijn met een passie. Zie ik mezelf heen en weer Zwolle racen om bij Loes Visser, dirigent, mijn eerste conducting-coach-les in partituur-lezen-interpreteren te volgen. Zie ik mezelf op een stralende dag weer terug racen over de Veluwe, me afvragend: waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen? En weet ik het antwoord: Ja, ik ben begonnen aan Ça Ira in Nederland en hoe dan ook, 5 mei 2008 is het feest! Ernst Daniël Smid en Karin ten Cate zingen mee, de mails aan koren en orkesten vliegen door de lucht, en we zetten alles op alles. Heeft u de uitzending van Mooi! Weer de Leeuw op 12 mei gemist? Roger Waters himself liet ons weten: "Ça Ira in Holland? I couldn't be happier!" Alleen al om die reden zal het toch niet gebeuren dat, daar waar we het unieke recht hebben gekregen, zijn opera te mogen uitvoeren, het om wat voor reden dan ook niet door zou kunnen gaan. Ik moet er niet aan denken. We zullen er alles aan doen, om deze prachtige muziek op 5 mei 2008 te kunnen laten horen. Waar? In één van de mooiste gebouwen van ons land, hèt Concertgebouw in Amsterdam. Voor War Child. Omdat we met elkaar van mening zijn dat onrecht, onderdrukking, oorlog, niet zou moeten bestaan. Ik ga voor de taal van muziek! Muziek raakt de harten van mensen, waar en in welke hoedanigheid dan ook. Ik ga voor Ça Ira in Holland. Gaat u mee??!!
Lieve groet,
Joke
Beste lezers,
Ik volg die statistieken niet, hoor. Hoeveel mensen bezoeken nu eigenlijk onze website? Hoeveel mensen lezen mijn wekelijks bij-praatje? Geen idee. Ik krijg tot nu toe weinig reacties, alleen van webmaster Frank. Stilte na de storm,
dat zal het wel zijn. Het nieuws 'Ça Ira in Nederland' heeft geklonken, het wachten is nu op de definitieve aankondiging: it giet oan! Ik kan jullie verzekeren, het is bijna net zo spannend als het wachten op het startschot voor de Elfstedentocht! De partituur in huis betekent nog niet dat Ça Ira op de planken komt. Met wie? Waar? En hoe?
Ik heb me deze week gerealiseerd, hoeveel er bij de voorbereidingen en het organiseren van een concert komt kijken. Weliswaar een bijzonder en uniek concert, maar toch. Halen we de deadline voor het contracteren van het orkest? Moeten we een openbare inschrijving rondsturen en audities doen? Is er wel voldoende belangstelling voor het Projectkoor? En ga zo maar door. En tóch sta ik steeds weer versteld van de energie die je krijgt van bezig zijn met een passie. Zie ik mezelf heen en weer Zwolle racen om bij Loes Visser, dirigent, mijn eerste conducting-coach-les in partituur-lezen-interpreteren te volgen. Zie ik mezelf op een stralende dag weer terug racen over de Veluwe, me afvragend: waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen? En weet ik het antwoord: Ja, ik ben begonnen aan Ça Ira in Nederland en hoe dan ook, 5 mei 2008 is het feest! Ernst Daniël Smid en Karin ten Cate zingen mee, de mails aan koren en orkesten vliegen door de lucht, en we zetten alles op alles. Heeft u de uitzending van Mooi! Weer de Leeuw op 12 mei gemist? Roger Waters himself liet ons weten: "Ça Ira in Holland? I couldn't be happier!" Alleen al om die reden zal het toch niet gebeuren dat, daar waar we het unieke recht hebben gekregen, zijn opera te mogen uitvoeren, het om wat voor reden dan ook niet door zou kunnen gaan. Ik moet er niet aan denken. We zullen er alles aan doen, om deze prachtige muziek op 5 mei 2008 te kunnen laten horen. Waar? In één van de mooiste gebouwen van ons land, hèt Concertgebouw in Amsterdam. Voor War Child. Omdat we met elkaar van mening zijn dat onrecht, onderdrukking, oorlog, niet zou moeten bestaan. Ik ga voor de taal van muziek! Muziek raakt de harten van mensen, waar en in welke hoedanigheid dan ook. Ik ga voor Ça Ira in Holland. Gaat u mee??!!
Lieve groet,
Joke
zaterdag 2 juni 2007
Mevrouw, nu ik u toch aan de lijn heb ...!
Kunt u mij zeggen of er een concert op komst is of zoiets van Ça Ira??!! Er lijkt deze week wel wat meer belangstelling voor deze CD te zijn ...!
Hallo allemaal,
Dat kreeg ik vanmiddag te horen toen ik telefonisch informeerde of er nog cd's in voorraad waren bij CD Idee in Alkmaar. Nou en of, heb ik geantwoord, u spreekt met degene die er alles van weet. En ik kom eraan, want die cd's die u nog in voorraad heeft, zijn voor mij.
Wat ik allemaal meemaak! Vlak voor een interview voor Radio Compleet FM nog even naar Alkmaar gefietst om een CD te kunnen overhandigen en een exemplaar naar een van de solisten te kunnen sturen. De verkoper een exemplaar van het artikel in het Langedijker Nieuwsblad overhandigd, voor in de winkel. Hij snapte er niets van. Wie is Paul? En wie bent u? Ik had haast, dus heb gezegd: "Lees het artikel maar."
Wat een feest deze week. Ook schrikken. Van voorpaginanieuws met een foto van Veerle en mij, met de partituur van Ça Ira. En een zere pols vanwege het gespring op de trampoline met de partituur in mijn handen. Hebbes! Of in het engels: Gotcha! Zullen ze in Engeland, op de website van Brain Damage, wel begrijpen waar dit allemaal over gaat?
Ik hoop het. Het gaat nog steeds over Ça Ira in Nederland. En het hele verhaal mocht ik vanmiddag vertellen in een studio in Noord-Scharwoude. Bizar! Maar ook zo leuk. Mocht ik een luisterfragment opgeven. Geen twijfel mogelijk:
nummer 15 van CD 1. De spreekstalmeester komt de circuspiste binnen met een gewond kind op zijn arm. Kijk, hier draait het nu allemaal om: If my child survives ...
Kent u: Het verhaal van Rasselas, prins van Abbessinië? Deze wijze prins rouwt om de dood van zijn kind en is niet meer aanspreekbaar, heeft zich opgesloten in zijn kamer. Hij wijst iedereen de deur en verzucht vertwijfeld: "Wat heb ik aan mijn wijsheden, nu mijn kind er niet meer is?" Spektakel en intens verdriet. Dat was de kop boven het artikel in de Alkmaarsche Courant. Een mooie en toepasselijke kop, met Ça Ira in het achterhoofd.
Op de voorgrond nu de onderhandelingen met de solisten, het orkest en het samen te stellen Projectkoor. Mails, mails, en nog eens mails. En leuke, hartverwamende reacties. Veel succes bij dit grootse muzikale avontuur! Mooier kan ik het niet verwoorden, want een avontuur is het zeker. Ik raak er zelfs door in discussie met de dominee van Broek op Langedijk, de "muziek-dominee" Jan Andries de Boer. Op mijn vraag of hij zijn medewerking wil verlenen aan een oproep om deel te nemen aan het Projectkoor, ontstaat een waardevolle uitwisseling van gedachten met betrekking tot de rol van de kerk (anti-revolutie) en Roger Waters' gedachtengoed. We vinden elkaar in de conclusie dat als het gaat om onrechtvaardigheid en onderdrukking, het gegeven "Er is hoop" op velerlei manieren uitgelegd kan worden. Door gelovigen en door niet-gelovigen. Zoals de èchte kenner van Roger Waters, Ruud Schmitz, het verwoordt: "Amused to death? Een anti-oorlog verklaring, maar vooral een anti-decadentie verklaring. En bovenal fantastische muziek. Ja, Waters is van linkse signatuur, maar hij heeft het beste voor met de wereld ..."
Ik sluit me hier graag bij aan. Niet eerder heb ik me gerealiseerd dat ook ik zo'n klein steentje kan bijdragen aan het blijvend streven naar 'vrijheid' en 'vrede'. Door Ça Ira ben ik op andere gedachten gekomen. Mag ik vandaag afsluiten met 'VREDE' uit het boekje 'In Vrijheid Groot Worden':
VREDE is geen oorlog
VREDE is om rust te horen
VREDE zijn mooie dromen
VREDE is tevreden zijn
VREDE is vrijheid
VREDE is om bij stil te staan
Joke
Hallo allemaal,
Dat kreeg ik vanmiddag te horen toen ik telefonisch informeerde of er nog cd's in voorraad waren bij CD Idee in Alkmaar. Nou en of, heb ik geantwoord, u spreekt met degene die er alles van weet. En ik kom eraan, want die cd's die u nog in voorraad heeft, zijn voor mij.
Wat ik allemaal meemaak! Vlak voor een interview voor Radio Compleet FM nog even naar Alkmaar gefietst om een CD te kunnen overhandigen en een exemplaar naar een van de solisten te kunnen sturen. De verkoper een exemplaar van het artikel in het Langedijker Nieuwsblad overhandigd, voor in de winkel. Hij snapte er niets van. Wie is Paul? En wie bent u? Ik had haast, dus heb gezegd: "Lees het artikel maar."
Wat een feest deze week. Ook schrikken. Van voorpaginanieuws met een foto van Veerle en mij, met de partituur van Ça Ira. En een zere pols vanwege het gespring op de trampoline met de partituur in mijn handen. Hebbes! Of in het engels: Gotcha! Zullen ze in Engeland, op de website van Brain Damage, wel begrijpen waar dit allemaal over gaat?
Ik hoop het. Het gaat nog steeds over Ça Ira in Nederland. En het hele verhaal mocht ik vanmiddag vertellen in een studio in Noord-Scharwoude. Bizar! Maar ook zo leuk. Mocht ik een luisterfragment opgeven. Geen twijfel mogelijk:
nummer 15 van CD 1. De spreekstalmeester komt de circuspiste binnen met een gewond kind op zijn arm. Kijk, hier draait het nu allemaal om: If my child survives ...
Kent u: Het verhaal van Rasselas, prins van Abbessinië? Deze wijze prins rouwt om de dood van zijn kind en is niet meer aanspreekbaar, heeft zich opgesloten in zijn kamer. Hij wijst iedereen de deur en verzucht vertwijfeld: "Wat heb ik aan mijn wijsheden, nu mijn kind er niet meer is?" Spektakel en intens verdriet. Dat was de kop boven het artikel in de Alkmaarsche Courant. Een mooie en toepasselijke kop, met Ça Ira in het achterhoofd.
Op de voorgrond nu de onderhandelingen met de solisten, het orkest en het samen te stellen Projectkoor. Mails, mails, en nog eens mails. En leuke, hartverwamende reacties. Veel succes bij dit grootse muzikale avontuur! Mooier kan ik het niet verwoorden, want een avontuur is het zeker. Ik raak er zelfs door in discussie met de dominee van Broek op Langedijk, de "muziek-dominee" Jan Andries de Boer. Op mijn vraag of hij zijn medewerking wil verlenen aan een oproep om deel te nemen aan het Projectkoor, ontstaat een waardevolle uitwisseling van gedachten met betrekking tot de rol van de kerk (anti-revolutie) en Roger Waters' gedachtengoed. We vinden elkaar in de conclusie dat als het gaat om onrechtvaardigheid en onderdrukking, het gegeven "Er is hoop" op velerlei manieren uitgelegd kan worden. Door gelovigen en door niet-gelovigen. Zoals de èchte kenner van Roger Waters, Ruud Schmitz, het verwoordt: "Amused to death? Een anti-oorlog verklaring, maar vooral een anti-decadentie verklaring. En bovenal fantastische muziek. Ja, Waters is van linkse signatuur, maar hij heeft het beste voor met de wereld ..."
Ik sluit me hier graag bij aan. Niet eerder heb ik me gerealiseerd dat ook ik zo'n klein steentje kan bijdragen aan het blijvend streven naar 'vrijheid' en 'vrede'. Door Ça Ira ben ik op andere gedachten gekomen. Mag ik vandaag afsluiten met 'VREDE' uit het boekje 'In Vrijheid Groot Worden':
VREDE is geen oorlog
VREDE is om rust te horen
VREDE zijn mooie dromen
VREDE is tevreden zijn
VREDE is vrijheid
VREDE is om bij stil te staan
Joke
Abonneren op:
Posts (Atom)