Queensday, thanks to Rosemarie!
Hebben jullie dat ook? Dat speciale gevoel bij Koninginnedag? Vrijmarkt, Oranjebitter, vanaf 10.30 uur voor de buis: daar loopt ze! Onze Koningin! Daar waar mijn vader en ik tijdens de uitzending van de ‘Matthäus Passion’ altijd ‘Sssst’ riepen als mijn moeder riep dat het eten op tafel stond, riep zij altijd ‘Sssst’ tijdens de uitzending van het Defilé op TV.
Ik ben dus opgegroeid mèt klassieke muziek en mèt liefde voor ons Koningshuis. En met een dwingend ‘Sssst’. Dat komt me deze dagen goed van pas. Om je in te leven in het verhaal van Ça Ira is het meegenomen dat je weet hebt van klassieke muziek, een Koningshuis, èn ‘Sssst’.
Is het meegenomen, dat je weet wat er zoal in deze wereld TE KOOP is. Is het meegenomen dat je weet dat niet alles je vanzelfsprekend wordt aangereikt. Is het meegenomen dat je hebt leren knokken. Tjee, is dat allemaal nodig om je in te leven in het verhaal van Ça Ira? Ja! En nog eens, Ja! Daar ben ik nog meer van overtuigd geraakt dan ik ooit had kunnen denken.
Met Ça Ira heeft Roger Waters een statement afgegeven, waar je niet omheen kunt. Waar je door geraakt wordt, of je dat nu wilt of niet. En het bewijs is geleverd. Wordt geleverd op Bevrijdingsdag 5 mei 2008. Als je luistert naar Ça Ira en je leest over de boodschap die ermee wordt doorgegeven, ontkom je niet aan dat ene zinnetje: ‘Everyone under the sun has the power to change the way the world is arranged.’
Eigenlijk is het ook wel heel bijzonder, dat dit ene zinnetje drijfveer is geworden van ruim 200 mensen. Twee-honderd! Waar het begon met 2. Waar zaterdag 26 april 2008 al een memorabele dag TUTTI in Tilburg is geworden, is het onomstotelijke bewijs dat Ça Ira in Holland ook ècht gaat gebeuren, ons huis ingedragen. Door Veerle en Rosalie. Onze gang staat vol met de programmaboekjes ‘Ça Ira for War Child’!!! Niks ‘Sssst’, schreeuw het maar van de daken.
En de door Paul Beuk vervaardigde en unieke lessenaars voor de Drie Solisten zijn klaar.
En de door Joost Gulien vervaardigde en unieke beelden ter ondersteuning van het verhaal, zijn klaar.
Nu het strakke schema voor de opbouw van het podium en de generale in het World Forum Theater op 4 mei, de ‘reparaties’ op 5 mei nog, en dan .. is het ècht bijna klaar. En degenen die daar niet van wakker liggen, hebben 6 mei toch ècht het nakijken. Ik garandeer jullie, het wordt een fantàstisch spektakel. Hoe heette het ook alweer ? Ça Ira in Holland! Om nooit te vergeten …
Dit is m’n laatste blog nog niet, hoor. Don’t worry. Van zoiets moet je toch afkicken? Ik blijf nog wel even in de lucht. By the way, al gelezen dat “Breathe in the air” ook in Ça Ira voorkomt?
Queensday. Bevrijdingsdag 5 mei 2008 treden Koning Louis Capet en Koningin Marie Antoinette voor het voetlicht. Roept de Priester op tot Revolutie! ‘Sssst’! A.s. maandag pas. Morgen Oranje Boven.
Veel plezier!
PS: Sfeer proeven? Zie de fotogallery van www.rogerwaters.eu. Tilburg 25 en 26 april 2008!
dinsdag 29 april 2008
zaterdag 26 april 2008
woensdag 23 april 2008
PR2
Dank je, Hans!
Open mail aan verslaggever Jochem Geerdink, METRO-nieuws:
Beste Jochem,
Toeval? Vanwege het fileleed niet met de auto gaan, maar met de trein en dan een METRO in handen krijgen? En in die METRO een interview lezen over Roger Waters? Mijn hart sloeg een slag over, toen ik op de voorpagina las: Roger Waters bezig aan zijn laatste trucje.
Weet je, op datzelfde moment was ik op weg naar Den Haag. Om daar de proefdrukken te kontroleren van de t-shirts voor Kinderkoor 'de Kickers'. Voor 35 kinderen die al maanden hard hebben gewerkt aan muziek van Roger Waters.
Ken je Ça Ira? Van Roger Waters' hand. De nog in leven zijnde componist van de opera 'Ça Ira. There is Hope' komt op 11 mei naar Nederland en zegt niets over de West-Europese première van ditzelfde stuk. Hoe kan dat?
Op Bevrijdingsdag 5 mei wordt zìjn opera, een geniaal stuk muziek waar hij 15 jaar aan heeft gewerkt, ook één maal uitgevoerd. In het World Forum Theater in Den Haag.
Op 12 mei 2007 heb ik uit zijn hand de partituren èn de rechten gekregen om de opera één keer uit te voeren. Het is bijna zover. Vavavond heeft de eerste orkestrepetitie plaatsgevonden met het Tilburgs Begeleidingsorkest en het Nederlands Concertkoor. In Tilburg. Het dak ging eraf.
Wat begon als een droom, krijgt op 5 mei gestalte. En niet zomaar. Inmiddels werken er ruim 225 mensen aan mee. Staan/zitten er ruim 200 musici op het podium, om Roger Waters' opera voor de eerste keer in Nederland tot klinken te brengen. Worden extra dollars, ponden, euro's guldens of wat dan ook gespendeerd om de fans op een andere manier een concert te laten beleven. Ja, mèt belichting, mèt videobeelden, mèt de 132 geluidseffecten die hij in de opera heeft verwerkt, een quadrafonisch Roger Waters-waardige uitvoering. Zo verwoordde de Maestro himself zijn eerste 'Dark Side' in Nederland.
De aankondiging op de voorpagina van METRO vandaag klopt van geen kant.
Roger Waters mag dan bezig zijn aan zijn laatste 'trucje', met de uitvoering van zijn opera Ça Ira begint een heel nieuw Waters-tijdperk. Misschien is de tijd er nog niet rijp voor? Zou best kunnen als je weet wat The Wall teweeg bracht. En misschien weet Roger Waters zèlf niet, hoe groots zijn opera op 5 mei wordt neergezet. Vanwege zijn tour kon hij niet aanwezig zijn.
Ik kon het niet laten je van ons pràchtige project op de hoogte te stellen.
Ik zit nog na te genieten van wat er vanavond al is gepresteerd. A.s. zaterdag, 26 april, komen we voor het eerst TUTTI (da's dus het grote koor, het grote orkest, het kinderkoor, de solisten, geluid, belichting, regisseur), allemaal bij elkaar om Ça Ira in elkaar te passen. Dan nog een generale repetitie op 4 mei, en dan is het ècht zo ver.
Vorig jaar, 12 mei 2007, sprak Roger Waters de gevleugelde woorden: 'Ça Ira in Holland? I couldn't be happier!" 'k Heb het bewijs hiervan op CD staan. Nog even en I couldn't be happier dat mijn droom is uitgekomen. Ik sluit af met de reactie van een fan op onze site vandaag:
PR is zeker belangrijk, hoewel het voor de die-hard Roger Water fans natuurlijk oud nieuws is.
En die komen toch wel :), en anders moeten ze zich schamen om niet naar dit unieke project te komen.
Hierbij nodig ik je van harte uit, Bevrijdingsdag 5 mei 2008, naar het World Forum Theater in Den Haag te komen. Om daar voor die ene keer getuige te zijn van de West-Europese première van Roger Waters opera: 'Ça Ira. There is Hope'.
Vriendelijke groet,
Joke Tuinema
Stichting Ça Ira for War Child
Open mail aan verslaggever Jochem Geerdink, METRO-nieuws:
Beste Jochem,
Toeval? Vanwege het fileleed niet met de auto gaan, maar met de trein en dan een METRO in handen krijgen? En in die METRO een interview lezen over Roger Waters? Mijn hart sloeg een slag over, toen ik op de voorpagina las: Roger Waters bezig aan zijn laatste trucje.
Weet je, op datzelfde moment was ik op weg naar Den Haag. Om daar de proefdrukken te kontroleren van de t-shirts voor Kinderkoor 'de Kickers'. Voor 35 kinderen die al maanden hard hebben gewerkt aan muziek van Roger Waters.
Ken je Ça Ira? Van Roger Waters' hand. De nog in leven zijnde componist van de opera 'Ça Ira. There is Hope' komt op 11 mei naar Nederland en zegt niets over de West-Europese première van ditzelfde stuk. Hoe kan dat?
Op Bevrijdingsdag 5 mei wordt zìjn opera, een geniaal stuk muziek waar hij 15 jaar aan heeft gewerkt, ook één maal uitgevoerd. In het World Forum Theater in Den Haag.
Op 12 mei 2007 heb ik uit zijn hand de partituren èn de rechten gekregen om de opera één keer uit te voeren. Het is bijna zover. Vavavond heeft de eerste orkestrepetitie plaatsgevonden met het Tilburgs Begeleidingsorkest en het Nederlands Concertkoor. In Tilburg. Het dak ging eraf.
Wat begon als een droom, krijgt op 5 mei gestalte. En niet zomaar. Inmiddels werken er ruim 225 mensen aan mee. Staan/zitten er ruim 200 musici op het podium, om Roger Waters' opera voor de eerste keer in Nederland tot klinken te brengen. Worden extra dollars, ponden, euro's guldens of wat dan ook gespendeerd om de fans op een andere manier een concert te laten beleven. Ja, mèt belichting, mèt videobeelden, mèt de 132 geluidseffecten die hij in de opera heeft verwerkt, een quadrafonisch Roger Waters-waardige uitvoering. Zo verwoordde de Maestro himself zijn eerste 'Dark Side' in Nederland.
De aankondiging op de voorpagina van METRO vandaag klopt van geen kant.
Roger Waters mag dan bezig zijn aan zijn laatste 'trucje', met de uitvoering van zijn opera Ça Ira begint een heel nieuw Waters-tijdperk. Misschien is de tijd er nog niet rijp voor? Zou best kunnen als je weet wat The Wall teweeg bracht. En misschien weet Roger Waters zèlf niet, hoe groots zijn opera op 5 mei wordt neergezet. Vanwege zijn tour kon hij niet aanwezig zijn.
Ik kon het niet laten je van ons pràchtige project op de hoogte te stellen.
Ik zit nog na te genieten van wat er vanavond al is gepresteerd. A.s. zaterdag, 26 april, komen we voor het eerst TUTTI (da's dus het grote koor, het grote orkest, het kinderkoor, de solisten, geluid, belichting, regisseur), allemaal bij elkaar om Ça Ira in elkaar te passen. Dan nog een generale repetitie op 4 mei, en dan is het ècht zo ver.
Vorig jaar, 12 mei 2007, sprak Roger Waters de gevleugelde woorden: 'Ça Ira in Holland? I couldn't be happier!" 'k Heb het bewijs hiervan op CD staan. Nog even en I couldn't be happier dat mijn droom is uitgekomen. Ik sluit af met de reactie van een fan op onze site vandaag:
PR is zeker belangrijk, hoewel het voor de die-hard Roger Water fans natuurlijk oud nieuws is.
En die komen toch wel :), en anders moeten ze zich schamen om niet naar dit unieke project te komen.
Hierbij nodig ik je van harte uit, Bevrijdingsdag 5 mei 2008, naar het World Forum Theater in Den Haag te komen. Om daar voor die ene keer getuige te zijn van de West-Europese première van Roger Waters opera: 'Ça Ira. There is Hope'.
Vriendelijke groet,
Joke Tuinema
Stichting Ça Ira for War Child
dinsdag 22 april 2008
PR
PR! Daar draaide het de afgelopen weken om. Ohh, en daar draait het de komende weken om. Ohh, en om nog veel meer. Maar eerst PR. Public Relations. We hebben allemaal publieke relaties, maar ik heb nooit geweten dat deze PR-contacten nog eens zo belangrijk zouden blijken. Wie wel? Je leeft je leven, leest kranten, leest advertenties, kijkt TV, of luistert naar de radio. En dan ineens … blijkt alles belangrijker dan dat je je leven leeft. PR! In welke krant komt Ça Ira? Wordt er geadverteerd? Gaat Mooi! Weer niet door? Hoeveel mensen luisteren er naar Schiffers op Radio 2? Geen idee! Daar staat een normaal mens toch niet bij stil? Geloof me, er zijn mensen die niet anders doen dan zich dit soort vragen stellen. Wiens leven afhangt van PR. En dan ineens … blijkt Ça Ira in Holland te worden meegenomen in diezelfde stroomversnelling. Ik ga er al sneller van typen. En zwem graag. Maar niet te lang en zeker niet tegen de stroom in.
Vandaag hebben we 3, bijna 4 mijlpalen bereikt! Het programmaboek is naar de drukker, kan geen letter meer in gewijzigd worden. Dank je, Carla, Dick en Tessa! Het ziet er fantàstisch uit.
Vanmorgen een vroege reactie op mijn vraag aan Ton Koekkoek (geluidstechnicus bij dè Tribute Band Pink Project): “Ja, ik ga ervoor zorgen dat de geluidseffecten in Ça Ira worden ‘gespeeld’! Dank je, Ton. Als echte Pink Floyd-kenner heb je een brug geslagen tussen de muziek van toen en nu. Nog een Pink Floyd-kenner. Stefan, enthousiast en jong ondernemer, gaat de t-shirts van Kinderkoor ‘de Kickers’ bedrukken. Waarmee? Kom maar kijken! En dan, bijna 4. Hoe krijg je 120 koorzangers op een knappe manier op dat grote podium in het WFT? Zonder al te veel gekraak van praktikabels? Wist niet eens dat beunen zo heten. Stoelen erop? Uit den boze. Kijk, in een sporthal kan er veel.
Maar in een theaterzaal, waar alles op alles wordt gezet als het op kwaliteit van geluid en versterking van geluid aankomt, videobeelden worden getoond en kinderen toch ècht niet stilzitten, is alles wat bonkt, kraakt en piept uit den boze.
Ik ben 2 mijlpalen vergeten. De tijd vliegt. Die videobeelden … ik mag er niets over schrijven, kom maar kijken! Joost Gulien, fotograaf, en onze regisseur Maarten Vonk, hebben er al met zoveel plezier aan gewerkt, dat ik er bijna jaloers op werd. Hoe verbeeld je anno 2008 het verhaal van Ça Ira? Nou, daar kwam een origineel en absoluut vernieuwend antwoord op. Letters! Meer schrijf ik er niet over. En dan, Paul Beuk. Gewèldig Paul, dat je hard werkt aan de vormgeving van een ander zo belangrijk onderdeel van het verhaal. Wie zingt waar welke rol? Alweer met Maarten, die ook daar zijn ideeën bij had, krijgt het verhaal van Ça Ira in beelden gestalte.
Morgen, woensdag 23 april, rijdt de bus van Amsterdam naar Tilburg. Aan boord het Nederlands Concertkoor. De eerste orkestrepetitie met het Tilburgs Begeleidingsorkest. Vrijdag, 25 april, nog een orkestrepetitie met de solisten (foto’s gezien??!!). En dan, zaterdag 26 april, TUTTI, zo heet dat in de klassieke wereld. Alles d’r op en d’r an. Allemaal mijlpalen.
Al kaarten besteld? Nee? Nog een keer. Al kaarten besteld? JA!
Joke
Vandaag hebben we 3, bijna 4 mijlpalen bereikt! Het programmaboek is naar de drukker, kan geen letter meer in gewijzigd worden. Dank je, Carla, Dick en Tessa! Het ziet er fantàstisch uit.
Vanmorgen een vroege reactie op mijn vraag aan Ton Koekkoek (geluidstechnicus bij dè Tribute Band Pink Project): “Ja, ik ga ervoor zorgen dat de geluidseffecten in Ça Ira worden ‘gespeeld’! Dank je, Ton. Als echte Pink Floyd-kenner heb je een brug geslagen tussen de muziek van toen en nu. Nog een Pink Floyd-kenner. Stefan, enthousiast en jong ondernemer, gaat de t-shirts van Kinderkoor ‘de Kickers’ bedrukken. Waarmee? Kom maar kijken! En dan, bijna 4. Hoe krijg je 120 koorzangers op een knappe manier op dat grote podium in het WFT? Zonder al te veel gekraak van praktikabels? Wist niet eens dat beunen zo heten. Stoelen erop? Uit den boze. Kijk, in een sporthal kan er veel.
Maar in een theaterzaal, waar alles op alles wordt gezet als het op kwaliteit van geluid en versterking van geluid aankomt, videobeelden worden getoond en kinderen toch ècht niet stilzitten, is alles wat bonkt, kraakt en piept uit den boze.
Ik ben 2 mijlpalen vergeten. De tijd vliegt. Die videobeelden … ik mag er niets over schrijven, kom maar kijken! Joost Gulien, fotograaf, en onze regisseur Maarten Vonk, hebben er al met zoveel plezier aan gewerkt, dat ik er bijna jaloers op werd. Hoe verbeeld je anno 2008 het verhaal van Ça Ira? Nou, daar kwam een origineel en absoluut vernieuwend antwoord op. Letters! Meer schrijf ik er niet over. En dan, Paul Beuk. Gewèldig Paul, dat je hard werkt aan de vormgeving van een ander zo belangrijk onderdeel van het verhaal. Wie zingt waar welke rol? Alweer met Maarten, die ook daar zijn ideeën bij had, krijgt het verhaal van Ça Ira in beelden gestalte.
Morgen, woensdag 23 april, rijdt de bus van Amsterdam naar Tilburg. Aan boord het Nederlands Concertkoor. De eerste orkestrepetitie met het Tilburgs Begeleidingsorkest. Vrijdag, 25 april, nog een orkestrepetitie met de solisten (foto’s gezien??!!). En dan, zaterdag 26 april, TUTTI, zo heet dat in de klassieke wereld. Alles d’r op en d’r an. Allemaal mijlpalen.
Al kaarten besteld? Nee? Nog een keer. Al kaarten besteld? JA!
Joke
zaterdag 12 april 2008
TECH-SPECS!
Tech-specs ...
Ja wel, hoor! Ik heb verstand van noten, mannen, niet van frame, animatie, content, cueing, freeze, typografische beelden die gehold moeten worden, het voorportaal, kortom, tech-specs. Gaat dit over een opera? Het Artistieke Team leeft zich uit! En wat is dat leuk om mee te maken. Kleuren, beelden, ik heb er al eerder over geschreven. Je bent met een opera van Roger Waters niet zomaar klaar.
Concertant of niet. Podium, tribune, orkest, koren, solisten en dirigent, daarin is voorzien. Maar dan … geluidseffecten, videobeelden, belichting, dat hoort er bij die man gewoon bij. Maar we zijn toch met een eenvoudig project begonnen? Mooi niet. Da’s namelijk niet mooi. Bij een concertante uitvoering van de Matthäus Passion verwacht je geen poeha (de eerste die hierbij een enscenering bedenkt, moet nog geboren worden), maar bij Roger Waters wel. Vliegende varkens, ineenstortende muren, gekooide slaven, de bajonet op het geweer, nee, de guillotine laten we thuis. We want to get rid of the Guillotine, remember?!
Jammer, lieve fans. Het medium TV heeft anders beslist. Ik had vandaag van de hoogste toren willen blazen, dat Veerle en ik vanavond opnieuw in Mooi! Weer de Leeuw stralend hadden mogen vertellen over Ça Ira. En dat Karin ten Cate voor het voetlicht de trap af zou komen om iets uit de opera te zingen.
Hoe was het ook al weer vorig jaar? En hoe staat het er nu voor? Gek, de laatste tijd lees ik in onze krant over het doneren van enorme bedragen aan sportclubs en verenigingen. E 60.000,-- eerder deze week, vanmorgen E 300.000,--, geen geringe bedragen, het 1ste niet, het 2e al helemaal niet. Eenvoudig project? Wis en waarachtig, als dit een eenvoudig project is, ga ik op klompen lopen. Het uitvoeren van de hedendaagse nog in leven zijnde componist Roger Waters is alles behalve eenvoudig! Ja, zijn muziek is kenmerk van het ware. Ga er maar aan staan. Wie verzint het om in een opera 132 geluidseffecten weg te zetten? Om een enorme zeggingskracht te creeëren met tekst? Slaapverwekkende aria’s zul je in Ça Ira niet horen. Van iedereen, zangers, orkestmusici, maar zeker ook van de solisten wordt de uiterste concentratie gevraagd. Nee, afgedwongen. Je kunt je niet permitteren even om je heen te kijken of weg te dromen. Dan ben je te laat en heb je de volgende inzet, waar dan ook, vierkant gemist. Vanmiddag hebben het Kinderkoor en het Nederlands Concertkoor de eerste extra repetitie voor de kiezen gehad. Mocht iemand het nog eens in zijn/haar hoofd halen om binnen een jaar een opera uit te voeren … nìet doen!! Tenzij je wilt afvallen of grijs haar wilt hebben.
Ik had het toch over leuk? Ja, ik vind Ça Ira in Holland nog steeds ontzettend leuk! En intensief. En ik ben niet de enige. Zo hier en daar sijpelt de spanning er voelbaar doorheen, waar (nog) niet is …
daar ga ik eens even over schrijven! De zaal is nog niet vol! Dat zou ik dus vanavond ook van de hoogste toren hebben willen blazen. Arrow Rock, Gelredome, Landgraaf, ja, daar loopt Roger Waters over het podium, hè! Maar bij de uitvoering van zijn geesteskind Ça Ira niet. En op een of andere manier resulteert dat in het feit, dat deze bijzondere, unieke en vernieuwende uitvoering niet de volle spotlights krijgt die het verdient! Nog twee uitroeptekens erbij!!! Of toch wel? Er is hoop.
Mochten jullie denken dat Roger Waters de West-Europese première van zijn opera geen warm hart toedraagt, door niet naar Den Haag te komen … mis. Find your voice and make a choice. Hij maakt andere keuzes en zingt zolang hij zijn boodschap kan uitdragen. In Lichtenvoorde, het Gelredome en in Landgraaf. En wij, met Ça Ira for War Child, doen dat in het World Forum Theater.
En reken er maar op, dat die ene keer dat zijn opera in Nederland klinkt, het óók een feest zal zijn om naar te kijken. Zoveel hoofden, zoveel zinnen, maar allemaal met de intentie van Ça Ira in Holland een pràchtige voorstelling te maken. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Wie daar op 5 mei 2008 nìet bij is geweest, heeft toch ècht een kans gemist! Nog 22 dagen de kans om erbij te zijn!
Tot ziens!
Joke
Ja wel, hoor! Ik heb verstand van noten, mannen, niet van frame, animatie, content, cueing, freeze, typografische beelden die gehold moeten worden, het voorportaal, kortom, tech-specs. Gaat dit over een opera? Het Artistieke Team leeft zich uit! En wat is dat leuk om mee te maken. Kleuren, beelden, ik heb er al eerder over geschreven. Je bent met een opera van Roger Waters niet zomaar klaar.
Concertant of niet. Podium, tribune, orkest, koren, solisten en dirigent, daarin is voorzien. Maar dan … geluidseffecten, videobeelden, belichting, dat hoort er bij die man gewoon bij. Maar we zijn toch met een eenvoudig project begonnen? Mooi niet. Da’s namelijk niet mooi. Bij een concertante uitvoering van de Matthäus Passion verwacht je geen poeha (de eerste die hierbij een enscenering bedenkt, moet nog geboren worden), maar bij Roger Waters wel. Vliegende varkens, ineenstortende muren, gekooide slaven, de bajonet op het geweer, nee, de guillotine laten we thuis. We want to get rid of the Guillotine, remember?!
Jammer, lieve fans. Het medium TV heeft anders beslist. Ik had vandaag van de hoogste toren willen blazen, dat Veerle en ik vanavond opnieuw in Mooi! Weer de Leeuw stralend hadden mogen vertellen over Ça Ira. En dat Karin ten Cate voor het voetlicht de trap af zou komen om iets uit de opera te zingen.
Hoe was het ook al weer vorig jaar? En hoe staat het er nu voor? Gek, de laatste tijd lees ik in onze krant over het doneren van enorme bedragen aan sportclubs en verenigingen. E 60.000,-- eerder deze week, vanmorgen E 300.000,--, geen geringe bedragen, het 1ste niet, het 2e al helemaal niet. Eenvoudig project? Wis en waarachtig, als dit een eenvoudig project is, ga ik op klompen lopen. Het uitvoeren van de hedendaagse nog in leven zijnde componist Roger Waters is alles behalve eenvoudig! Ja, zijn muziek is kenmerk van het ware. Ga er maar aan staan. Wie verzint het om in een opera 132 geluidseffecten weg te zetten? Om een enorme zeggingskracht te creeëren met tekst? Slaapverwekkende aria’s zul je in Ça Ira niet horen. Van iedereen, zangers, orkestmusici, maar zeker ook van de solisten wordt de uiterste concentratie gevraagd. Nee, afgedwongen. Je kunt je niet permitteren even om je heen te kijken of weg te dromen. Dan ben je te laat en heb je de volgende inzet, waar dan ook, vierkant gemist. Vanmiddag hebben het Kinderkoor en het Nederlands Concertkoor de eerste extra repetitie voor de kiezen gehad. Mocht iemand het nog eens in zijn/haar hoofd halen om binnen een jaar een opera uit te voeren … nìet doen!! Tenzij je wilt afvallen of grijs haar wilt hebben.
Ik had het toch over leuk? Ja, ik vind Ça Ira in Holland nog steeds ontzettend leuk! En intensief. En ik ben niet de enige. Zo hier en daar sijpelt de spanning er voelbaar doorheen, waar (nog) niet is …
daar ga ik eens even over schrijven! De zaal is nog niet vol! Dat zou ik dus vanavond ook van de hoogste toren hebben willen blazen. Arrow Rock, Gelredome, Landgraaf, ja, daar loopt Roger Waters over het podium, hè! Maar bij de uitvoering van zijn geesteskind Ça Ira niet. En op een of andere manier resulteert dat in het feit, dat deze bijzondere, unieke en vernieuwende uitvoering niet de volle spotlights krijgt die het verdient! Nog twee uitroeptekens erbij!!! Of toch wel? Er is hoop.
Mochten jullie denken dat Roger Waters de West-Europese première van zijn opera geen warm hart toedraagt, door niet naar Den Haag te komen … mis. Find your voice and make a choice. Hij maakt andere keuzes en zingt zolang hij zijn boodschap kan uitdragen. In Lichtenvoorde, het Gelredome en in Landgraaf. En wij, met Ça Ira for War Child, doen dat in het World Forum Theater.
En reken er maar op, dat die ene keer dat zijn opera in Nederland klinkt, het óók een feest zal zijn om naar te kijken. Zoveel hoofden, zoveel zinnen, maar allemaal met de intentie van Ça Ira in Holland een pràchtige voorstelling te maken. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Wie daar op 5 mei 2008 nìet bij is geweest, heeft toch ècht een kans gemist! Nog 22 dagen de kans om erbij te zijn!
Tot ziens!
Joke
Abonneren op:
Posts (Atom)