Rots (1)

ROTS (Rots1)

Even een paar steekwoorden, voordat ik van start ga.
Rots, trots, Toon, een woord van 16 letters wat ik niet meer type totdat het klaar is, Guntmar, kaartverkoop, een Oscar-uitreiking, een paar duizend kopieën, een plattegrond met afmetingen van het podium, Kinderkoor, orkestpartijen, PR, Ernst Daniël, De Gelderlander, regisseur, geluidstechnicus, Pink Floyd, Rick Wentworth, kortom, THEATER!

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer. En hoe .. ik heb steekwoorden nodig om mijn gedachten te ordenen.
Wist niet eens meer wanneer ik voor de laatste keer nota bene onze eigen site heb bezocht. Ohh, aan bezoek geen gebrek. Nee, niet bij mij over de vloer, ik ben er niet of ik mail of ik bel of ik kopieëer of ik rij door Nederland. Organiseer een opera en je komt nog eens ergens!
Tilburg (waar het TBO een Nieuwjaarsconcert verzorgde). Purmerend (waar het Kinderkoor van Muziekschool Waterland heeft geluisterd naar Pink Floyd en gekeken naar Mooi! Weer de Leeuw). Amsterdam (waar het Nederlands Concertkoor is begonnen met Acte II). Utrecht (waar het artistieke team, inmiddels aangevuld met een regisseur, een start heeft gemaakt met de ‘uitvoering’ van Ça Ira). Komt nog een bezoek aan: Amsterdam (waar ik André Post deze week hoop te ontmoeten). Amsterdam (waar we gaan flyeren tijdens de Australian Pink Floyd-show). Terneuzen, waar het in Nederland 40 jaar geleden allemaal begon.

En dan Engeland! Gelukkig, daar hoef ik dankzij de bemoeienis van Rick Wentworth niet naar toe. Kennen jullie Rick Wentworth niet? Dan heb je geen gekochte (SA)CD van Ça Ira in huis.
Rick Wentworth, warempel niet de eerste de beste (type zijn naam maar eens in op Google), stond vorige week ineens met een ‘message’ op mijn antwoordapparaat. Bizar! De dirigent van het Londense 'Orchestra' dat Ça Ira op CD heeft gezet. De man die met Roger Waters de arrangementen en instrumentatie heeft aangepakt. Die man spreekt een uitgebreide boodschap in en belooft dat hij ervoor zal zorgen dat de orkestpartijen, waar ik al maanden achteraan zit, na de vakantie van de verantwoordelijke man, per email zullen worden toegestuurd. En dat gebeurde vandaag.

Wacht, ik moet jullie iets uitleggen. Op 12 mei heb ik van de VARA niet alleen de ‘papieren’ Vocal en Orchestral Score gekregen (die twee grote dikke boeken), maar ook een CD, waarop de bestanden van beide staan. Ja, heel leuk, maar deze bestanden waren dus niet te gebruiken.
Allemaal heel technisch, maar het komt hierop neer: in een pdf.bestand kun je niets wijzigen.
Nu gaf dat bij de Vocal Score geen probleem. Gewoon, beginnen met het kopieëren van Acte I (100 x 95 blz), daarna Acte II (100 x 105 blz) en Acte III (100 x 139 blz), rood-wit-blauwe hechtmappen aangeschaft, gaten erin, en op pad. Zo ook voor het Kinderkoor (kom ik zo nog even op terug, want da’s een verhaal apart!), 40 x 42 blz, kleinigheidje. Zitten we inmiddels op ruim 3.000 kopieën. Tellen we er nog ongeveer 2.000 bij voor beide dirigenten en de solisten, zitten we op 5.000 kopieën. Klaar.

Maar dan … slapeloze nachten hebben we gehad om de orkestpartituur. Eén bestand op CE van zo’n 30 instrumenten, ongeveer 4-6 maten per A-4tje en dat 400 blz lang. Ik heb er geloof ik al eerder iets over geschreven, dus zal er niet al te lang bij stilstaan. We hoeven er namelijk niet meer van wakker te liggen! Vanmorgen, 10.34 uur, zijn de afzonderlijke bestanden van alle instrumenten (violen, altviolen, celli, contrabassen, trompetten, trombones, slagwerk, harp, fluiten, klarinetten, fagot en hobo, om maar eens iets te noemen), door de lucht veilig in Nederland geland. Eindelijk! Herinneren jullie mijn knippen-plakken-verhaal nog? Van de baan. Ik hou ineens ongeveer 40 uren in de toekomst over om met iets anders bezig te zijn dan met een schaar en lijm. Een fantàstische doorbraak en grote stap verder in de richting van hèt feest op 5 mei 2008. In Den Haag.

Kom ik als vanzelf op Toon. Toon is voorzitter van het Tilburgs Begeleidingsorkest. Toon is vast in z’n nopjes vanavond. Toon speelt altviool en heeft ongeveer 2-3 weken tijd nodig om de orkestpartijen te betekenen. Met alle respect, dat betekent streek zus omhoog, streek zo omlaag, allemaal dezelfde kant op, anders ziet het er niet uit.
Is jullie dat wel eens opgevallen in een orkest? Dat iedereen, de strijkers dus, dezelfde kant op strijkt? Daar zorgt Toon dus voor. Maar Toon maakte zich, net als wij, zorgen om de orkestpartijen. Want die waren er nog niet. Nu wel! De techniek staat voor niets en de bestanden (per instrument ruim 400 kB), zijn stuk voor stuk te downloaden, uit te printen, in te binden, uit te delen en in te studeren, nog een hele klus dus! Maar ook de orkest-musici kunnen met Ça Ira aan de gang. En dirigent Pieter Cox, want hij gaat de eerste twee ‘inzeeprepetities’ doen. Fantàstisch, toch?!

Rots wordt me te lang. Ik maak er Rots1 en Rots2 van. Morgen de rest!

Joke