Koudwatervrees?!

Rare titel, hè! Schijnen wij Nederlanders nogal eens last van te hebben.

Lieve lezers,

Dat komt mij met 'Ça Ira in Holland' anders verdraaid slecht uit! Een opera van Roger Waters? En ook nog klassiek? Is niet echt mijn ding, zullen veel fans denken. Ik, en met mij de doorgewinterde Pink-Floyd/Roger Waters-fan Ruud Schmitz, denken daar heel anders over. Met alle respect voor de Dark Side of The Moon, The Wall en alle andere muziek, die we de afgelopen jaren hebben aangeschaft en waarvan ik sinds kort ook dagelijks geniet: als jullie Ça Ira missen, missen jullie een unieke kans om kennis te maken met een heel andere kant van Roger Waters. Een geniale kant. Lees maar even mee met wat Ruud hierover schrijft:

Tja, wat een lastige vraag. Zelf ben ik in voor nieuwe dingen, en daarom heb ik Ca Ira (C-cedille is me te veel werk, dat weet je) gekocht, zonder dat ik een opera-liefhebber ben. Ik ben er voor gevallen. En gelukkig had ik jou aan mijn zijde. Maar vrienden van me, die Waters hoog hebben zitten, zien een opera niet zo zitten. Het is koudwatervrees, maar hoe doorbreek je dat. Dat is erg lastig. Ik zou op twee paarden wedden. Opera-fans en Water-fans. Maar hoe? Geen idee.
Nou zitten er wel effecten in die typisch Floyd/Waters zijn, dus die kant moeten jullie zeker niet laten liggen.

Zo. Nu horen jullie het eens van een ander. En reken erop dat ik niets zal laten liggen om Ça Ira op dat podium te krijgen. Weet u nog? Er zitten 134 geluidseffecten in Ça Ira. Honderd-vier-en-dertig!
Als je in bent voor nieuwe dingen (en wie is dat niet), ga je naar de winkel en schaf je Ça Ira aan.
En luister je naar de muziek van diezelfde Roger Waters die ons al jaren verwarmd. En lees je het verhaal, waar hij zich zo in heeft kunnen vinden. Verdwijnt die koudwatervrees vanzelf. Niet helemaal, want met een beetje gevoel krijg je kippenvel. En luister je over en over en over en over. En wordt de muziek steeds mooier en steeds meer van Roger Waters.
Ik hou niet van wedden. Verlies altijd. Maar ik weet zeker dat we met Ça Ira in Holland veel meer winnen dan we denken. Een unieke kans, waarbij War Child wel vaart. Op naar het Concertgebouw in Amsterdam!

DOEN?? DOEN!!

Lieve groet,

Joke