't Is altijd wat'

Vandaag wat 'levenswijsheid' met als titel 't Is altijd wat'. Niet van mezelf, gisteren gelezen:
Ik heb enkele jaren gewoond in een dorp waar ooit een café was dat luisterde naar de naam 't Is altijd wat'. Je moest daar kiezen: of je betaalde tol om over de brug de rivier te passeren, óf je gaf geld om in het café een consumptie te gebruiken. Wat je ook deed, 't was altijd wat - zonder betaling kwam je niet verder.

Niets nieuws onder de zon. Wat je ook kiest, waar je ook over dubt, iedere keuze heeft een consequentie. Organiseer een opera in Nederland en je leert dat er altijd wel wat is. Of niet. De leuke dingen, de minder leuke dingen, ze kosten allemaal geld. Geld? Ja, geld. Ook aan Ça Ira in Nederland hangt een prijskaartje. En op dat prijskaartje willen we eigenlijk een uitverkoop-prijs zien staan. Wat is geld in tegenstelling tot het verdriet dat je moet inleveren, de tranen die leven soms kosten, de lange nachten wakker liggen omdat je levensweg één lange tolweg lijkt? Vandaag, vrijdag 21 september, Internationale Dag van de Vrede, verschijnt in Nederland het boek Ver van huis van voormalig kindsoldaat Ishmael Beah. Hierin vertelt Beah het aangrijpende verhaal over zijn leven als kindsoldaat in Sierra Leone. In samenwerking met War Child Nederland vraagt hij aandacht voor de situatie van kindsoldaten.
War Child heeft aangegeven de opbrengst van de uitvoering van Ça Ira te willen besteden aan hulp aan kindsoldaten bij hun terugkeer in de maatschappij. Enkel en alleen al om die reden moet het lukken het verhaal 'Er is hoop' uit te dragen. En dat mag geld kosten. Als het maar veel, heel veel geld oplevert om de soldaten die ook kind zijn, dat ene zetje te geven zonder betaling minder 'Ver van huis' verder te komen.

Joke