ROLLEN

Rollen, daar draait het deze weken om. Zowel bij de solisten, die de rollen moeten instuderen, als bij de regisseur. Hoe laat je zien dat Ernst Daniël de rol van Spreekstalmeester, Koning, of Oproerkraaier zingt? Of André de rol van Legerofficier of Priester van de Revolutie? Of Karin de rol van Koningin of Marie Marianne? Tipje van de sluier. Om maar eens te beginnen met een overzicht te maken van wie waar in welke maat welke rol zingt. Ernst Daniël is E, RM is Ringmaster, K is King en TM is Troublemaker. André is A, MO is Military Officer en RP is de Revolutionary Priest. Karin is K, Q is de Queen en MM zingt voor zich. Een * betekent veranderen van rol. Let op, soms verandert de rol in één maat of zelfs in het ergste geval bij Ernst Daniël, in 1/8 rust. Knip met je vingers en je bent ineens iemand anders, zingt met een ander gevoel, met andere lading, met een andere inleving.

Zo ziet Koningen, Stokken en Vogels er bijvoorbeeld uitgespit uit:

3. Kings, Sticks And Birds / Scène 2

Solist/Rol Maat Bladzijde

E/RM 2-41 37-43
K/MM 49-68 44-46
K/MM 81-108 50-54
A/RP 102-108 52-54
E/TM*
(duet) 139-154 59-61
182-205 63-65
A/RP 193-224 64-69
K?/Soprano 214-218 66-67

K/MM (trio) 220 68
A/RP - -
E/TM 224 69

Tja, maar aan zo'n overzicht, daar heeft het publiek niets aan. Dat wij weten wie er wanneer in welke rol zingt. Dat willen jullie toch ook graag allemaal zien? Onze reddende engel in deze is Maarten. Maarten heeft o.a. ook in Rusland gestudeerd en zich een schatkist vol aan symbolen eigen gemaakt. En uit die schatkist tovert hij als een waar circusartiest, want daar speelt zich het verhaal tenslotte af, in een circuspiste, allerlei vormen en materialen tevoorschijn, die laten zien ‘what’s it all about’. Vernieuwende en verrassende theatrale vormgeving in plaats van plaatjes kijken in het vakantie-fotoboek.

Ik word al weken op de proef gesteld. In meerdere opzichten. Maar wat ik nu vooral moet leren, is mijn mond te houden en niet meer dan een tipje van de sluier op te lichten, waar het de uitvoering van deze unieke opera betreft. Concertant, geen tijd en geen JvdE-geld om het groots aan te pakken. Groots? Ik vind het groots wat er inmiddels achter de schermen gebeurt, waarover wordt nagedacht, waarmee professionele vakmensen zich bezighouden. Met Ça Ira in Nederland. Of dat niet groots is? Ja, dat verdient het verhaal, dat verdient de muziek, dat verdient War Child.

En dat verdient een volle zaal!!