PR

Alles is anders …

Alles is anders, een variatie op ‘Alles is liefde’. Hoor je veel en dagelijks op de radio.
Mooi lied, prachtige film. Aad, het verhaal ‘En zo is ’t gekomen’ gaat even op een zijspoor. Alles aan Ça Ira is anders en ik ben anders. Vandaag ben ik wispelturig, zoals vaker het geval. Onrustig nadat ik heb gehoord hoeveel kaarten er zijn verkocht. Even verder lezen, kom je het getal vanzelf tegen. Projectteam, niet schrikken. Jullie hebben net gelezen dat we er verstandig aan doen, dit getal nog maar even binnenskamers te houden, maar zo zit ik niet in elkaar. Vandaag tenminste niet. Waarom zou ik? Zo af en toe zoek ik mijn toevlucht tot het boek ‘Levenswijs’, wijsheden voor elke dag. En wat lees ik op 21 november? Wantrouwen is een teken van zwakte. Niet door de eerste de beste verkondigd, maar door Gandhi. Film over zijn leven gezien? Doen, als de kans zich voordoet. Na Alles is Liefde. Je kunt toch niet iedereen zomaar vertrouwen? Hoe vaak word je niet bedrogen, om de tuin geleid en opgelicht? Wantrouwen een teken van zwakte? Ja, dan zoek je overal iets achter. Ik vertrouw de mensen die op deze site deze stukjes lezen en erop reageren. Wantrouwen zoekt naar dubbele bodems, vermoedt verborgen agenda’s. Jammer, ik heb geen verborgen agenda, ik stel me open voor verrassingen, ook als ik daar onaangenaam door getroffen word. Wantrouwend zou ik altijd op m’n hoede zijn. Nu kan ik onbekommerd genieten, tot het tegendeel blijkt. Over risico’s gesproken ….
Hoewel ik dus nog geen uur geleden heb aangekondigd, het getal 129 nog even niet naar buiten te brengen, heb ik dat nu gedaan. En weten jullie waarom? Omdat we daarmee ook een beroep kunnen doen op de fans van Ça Ira. Omdat we met elkaar willen genieten van die muziek waar we maar geen genoeg van kunnen krijgen. En het liefst in een volle, enthousiaste zaal. Daarvoor is het nodig dat we ruim 2.000 kaarten verkopen. Want dan hebben we dè entourage te pakken die Ça Ira verdient! Je kunt het anno 2008 toch niet verkopen Bevrijdingsdag te vieren met een handjevol feestgangers?
Gisteravond keken Veerle en ik nog naar het Jeugdjournaal, waarop beelden te zien waren van kindsoldaten. Het woord alleen al doet me gruwen. En over de hele wereld lopen deze kinderen rond, behangen met wapens. Met alle gevolgen van nog veel ingrijpender risico’s vandien. Niks verborgen agenda. Niks dubbele bodem. We zetten alle zeilen bij om daar te komen waar we willen komen. Dat ene regeltje uit Ça Ira staat niet voor niets als eye-catcher op onze site! We kunnen allemaal ons steentje bijdragen aan de manier waarop de wereld in elkaar steekt! “Make a choice”, is wat Roger Waters ons meegeeft.

Werk aan de winkel. De PR-machine voor Ça Ira for War Child moet voluit. En daar kunnen we alle hulp bij gebruiken. Zodra de flyer klaar is, ga ik een rondje Nederland om ze te verspreiden. Rondje Drenthe Aad & Trees. Rondje Gelderland Bert. Rondje Zuid-Holland Theo en Michel. Rondje Amsterdam NCK. Rondje Tilburg Hans en het TBO. Zou dat lukken?!