Gedicht

’t Is feest in Den Haag
Misschien ook vandaag
Maar dat weet ik niet echt.

’t Is feest in Den Haag
Misschien ben ik wat traag
Maar dat is toch niet slecht?

’t Is feest in Den Haag
Misschien als ik er in slaag
Maar dat kost een paar duiten.

’t Is feest in Den Haag
Misschien te snel voor een vraag
Maar dat is beter dan er naar fluiten.

’t Is feest in Den Haag
Misschien dat ik klaag
Maar dat is beter dan nooit.

Is het feest in Den Haag?
Misschien op tijd met deze vraag
En binnenkort hoge ogen gegooid.

Vreemd gedicht … waar gaat dit over? Over een feest, over Den Haag, over duiten, over traag, en dat je ernaar kunt fluiten? Ja, wacht nog even en je zult beleven dat de kaartjes voor Ça Ira zijn vergeven. Tenminste, als het aan Marco Borsato ligt, want hij is voor het NHD gezwicht. Da’s dè krant in Noord-Holland die in de maand december wordt bemand door niemand minder dan ònze ambassadeur. Als War Child-hoofdredacteur. En laten wij nu weten, dat hij daarom Ça Ira niet zal vergeten. Wat zullen we doen, hem een uitnodiging sturen? Nee, we dagen hem uit! Wij in de krant, hij na het feest in Den Haag op pad met de buit. Een vette buit is wat we ons wensen. Maar, lieve fans en andere lieve mensen, dan wordt het wel tijd dat jullie even bellen. Ergens op deze site staat een nummer met nullen. Als je daar een kaartje bestelt kunnen we de zakken van Marco vullen. En de krant, want als je daarin met deze BN-er belandt, is het halve werk gedaan.

’t Is feest in Den Haag! Volgend jaar, 5 mei 2008, wordt Ça Ira in Nederland tot klinken gebracht. Libertyday, dus de driekleur in top. En voor die ene keer mag ie zelfs op z’n kop. Bleu-blanc-rouge, de kleuren van Revolutie maar dan zònder munitie! Vrijheid, gelijkheid, passie en hoop. Zijn er voor dat feest nog kaarten TE KOOP?! Ja, op VERKOCHT moeten we nog even wachten, maar de beloning voor geduld zal dat leed vast verzachten.
Twee bordjes, de eerste staat in de grond. Na VERKOCHT ben ik reuze benieuwd wat Roger er zèlf van vond. Hebben jullie zijn agenda al bekeken? Zo rond 5 mei 2008 heeft hij vrije weken! Marco, ’t is maar dat je het weet, met Roger Waters heb je een ‘grote’ beet. Zijn opera voor War Child gooit hoge ogen, let maar op. En als hij komt, staat Den Haag op z’n kop. Die beelden konden wel eens over de wereld gaan. Roger en jij voor War Child, hand in hand? Voor die ene kans mag er toch wel een stukje in de krant?! ‘Serving the Children of the World’, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen. Ik hoor het je nog zeggen op het strand van Scheveningen. Of je nu een opera schrijft of een V-teken maakt, het gaat erom dat je de harten van mensen raakt. Met de hoop op vrede, voor alle mensen. Maar voor kinderen vooral, dat blijven we wensen. Met die prachtige muziek van Roger Waters sluit ik graag af vandaag. Nog even en het is feest in Den Haag!