JAN TABAK
Da’s een hotel! In Bussum! En daar hebben Marcel en ik vandaag gesproken met bariton Ernst Daniël Smid en dirigent Rob Vermeulen. Ik ben er beduusd van thuis gekomen, ècht. En dat zat em niet alleen in die file, waardoor ik vanuit Sint Pancras bijna een uur nodig had om aan de andere kant van Alkmaar te komen. SACD mee natuurlijk, geen geluidsoverlast veroorzaakt onderweg, de hele opera nog eens beluisterd. Nog steeds kippenvel. Na maanden gepieker over papiersoorten, kleur van dit en dat, tekst zus en zo, foto groot of klein en de donatie aan War Child, zit ik ineens midden in de muziek. Eindelijk! Een enerverend gesprek. Hoe willen we dat Ça Ira wordt uitgevoerd? Hoe zit dat met versterking van wie? En de geluidseffecten? Wat kunnen we wel of niet doen met beelden bij het verhaal? Kan er over het podium worden gelopen? Kan er een tafeltje staan? Hangen er microfoons in het dak van de Theaterzaal? En nog veel meer …
De kaartverkoop is gestart en de enthousiaste mails komen binnen: Gelukt! Hoera! Tot 5 mei 2008! Ja zeg, da’s nog een half jaar te gaan. PC-stilte tot die tijd? Kan niet waar zijn. ’t Is toch uniek om dat hele proces van deze opera op de planken te brengen, van dichtbij mee te kunnen maken en te kunnen delen met zoveel fans? Hoe dan ook, ik blijf gewoon ‘bloggen’, want deze virtuele kans krijg ik maar één keer.
Als de tickets in huis zijn, duurt het nog zes hele maanden voordat het feest begint.
Zes is niet veel, hoor. Vooral niet als je druk, druk, druk bent. Hoe zeggen ze dat ook alweer? Time flies … ik zie dat het 19.20 uur is. Twaalf uur geleden begon de dag met Ça Ira. Geen tijd om te ontbijten. Da’s geen goed begin. Maar het halve werk van vandaag is super gegaan. Weer een stapje verder!
En nu de pannen op het vuur ….
Lieve groet,
Joke
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
He gelukkig, ik hoorde niets, hoewel iemand met een geheim nummer heeft geprobeerd me te bellen.
We gaan er een weekendje tussen uit, denk dat we het vast over het project zullen hebben.
We gaan het allemaal samen meemaken, en het wordt geweldig met zo'n overvolle zaal.
Morgen eens informeren hoeveel kaartjes er nog over zijn...Dan zetten we dat ook maar op deze blog.
Als het binnenkort in de krant komt is het eind zoek. Geen kaartje meer te koop, hoe moeten we al die teleurgestelde fans opvangen!!!!
Nee natuurlijk geen stilte een half jaar lang, we blijven steeds kijken naar de blogs en meegenieten en reageren en mailtjes sturen. Wel heel blij dat ik kaartjes heb en natuurlijk hebben wij het hotel ook al besproken, gewoon van 4 tot 7 mei, maken er gelijk een heel lang weekend van.
Frank geniet van het weekend en ja al die teleurgestelde fans daar moet ik ook even over nadenken, ben in ieder geval blij dat wij dat niet zijn.
Een reactie posten