zaterdag 24 mei 2008

De Kickers

We sing of what we want!

Kennen jullie Bobby McFerrin? Stemkunstenaar Bobby McFerrin?
Terwijl ik dit stukje ‘Lieve ...’ type, zingt Bobby door de speakers van m’n PC, met Bang!Zoom van zijn gelijknamige CD. Thanks to Hans. Ik heb zomaar het idee dat Hans liefhebber is van ‘stemmen’ … niet van stemmen, da’s een hoop gedoe voordat het concert begint, nee, Hans is vast liefhebber van de menselijke stem. En wat je daarmee allemaal kunt uithalen. Karin ten Cate kan uithalen, nou, Bobby McFerrin kan dat ook.

Jarenlang heb ik CD’s verzameld van zangeressen. Van Tina Turner, tot Tracey Chapman, van … ohh, had ik dat nu maar opgeschreven. Op 10 maart 1997, is mijn volledige collectie CD’s van zangeressen en de rest verdwenen in een vuilniszak van een of andere boef, die het nodig vond bij mij in te breken. Die er behoefte aan had er met m’n colletie CD’s vandoor te gaan. Gek hè, dat ik mijn leven lang die datum niet zal vergeten. De meest unieke CD die daarmee uit mijn leven verdween was een CD van Piet van Egmond. Wie? Piet van Egmond! Organist Piet van Egmond, waar mijn vader en ik iedere woensdag, tijdens de warme maaltijd onder de middag, naar luisterden. Ssssst!
Hemel en aarde kwamen tijdens zijn orgelspel bij elkaar. Stormen, kabbelende golven, als geen ander wist Piet van Egmond in zijn ‘naspel’ het thema van de preek van de dominee tot klinken te brengen. Wist die boef veel ...?!

Nee, mijn zo geliefde CD werd beluisterd, bij hèm thuis! En in één moeite door nam hij gelijk al ‘mijn zangeressen’ mee. TIP: leggen jullie een lijstje aan van de CD’s die jullie verzamelen? Heb ik niet gedaan! “Ja mevrouw, u kunt wel zeggen dat het er zoveel waren, maar u kunt wel meer zeggen!” Zo gaat dat bij verzekeringsjongens, die geen idee hebben van de liefde voor de menselijke stem. Een lijstje! Just listen to: Keri Noble, Gloria Estefan, Dido, Lara Fabian, Cecilia Bartoli, Donna Lewis, Trijntje Oosterhuis, Diana Ross, Whitney Houston, Celine Dion, Natasha St-Pier, Anne Sofie von Otter, Enya, Oleta Adams, Anita Baker, Laura Fygi, Barbara Dickson, Alison Moyet, Carly Simon en Patty Griffin … weer eens wat anders dan Eros Ramazzotti en Andrea Bocceli. Van het geld dat ik terug kreeg dankzij een verzekering (schijntje van wat die stemmen hadden gekost), heb ik toen maar een auto’tje gekocht en ben opnieuw begonnen met verzamelen. He-/and She-album aangeschaft en daarmee zonk de moed me in de schoenen.

Op 3 mei, na de inbraak, werd Veerle geboren en kon ik overschakelen op K3, Beertje Pippeloentje, Zingen rond de kerstboom, Dikkertje Dap en andere Kleuterdeuntjes. Met Annie M.G. Schmidt belandde ik in een nieuw tijdperk met Oud Hollandse Kinder-/ en Sinterklaasliedjes, Kinderen voor Kinderen 1 tot en met 12, ‘Wild Geraas’ van Jochem van Gelder, Oya Lélé, Bubbles en Sesamstraat.

10 jaar later zingt Veerle mee in ‘Ça Ira for War Child’, met Kinderkoor 'de Kickers' en is de cirkel rond.

Lieve Kickers,

Ça Ira in Purmerend! Het heeft zo moeten zijn. ‘There is Hope’ voor een Langedijks Kinderkoor, zat er niet in. Veranderde na de zomervakantie van 2007 in jullie deelname aan dit pràchtige evenement. Veerle en ik zijn vanaf het moment dat jullie dirigent, Jan Maarten Koeman en ik over ‘Ça Ira for War Child’ spraken, hartelijk ontvangen in Muziekschool Waterland. Nee, meer dan dat. We werden opgenomen in ‘de Kickers’. Met elkaar, zongen we op een heel plezierige manier, al die losse stukjes tekst en noten aan elkaar, dwars door de opera heen. Waar het begon met Acte I, II en III in rood-wit-blauwe mappen voor het Nederlands Concertkoor, kregen jullie dezelfde mappen uitgereikt. Luisterden jullie naar “Teacher, leave us kids alone”van Pink Floyd. Luisterden jullie naar de aanwijzingen van Jan Maarten. Zongen jullie voluit “We sing of what we want, Re – pu!” en zwegen jullie in alle talen na het fatale schot op “-blique”, in één woord gewèldig!

Lieve Jan Maarten,

Je hebt een pràchtig koor! 6 x in je handen klappen en je hebt alle aandacht. Veerle en ik zijn door jou, door jouw kikkers, vanaf de eerste repetitie meer dan hartelijk ontvangen. Twee vreemde eenden in de bijt … niets van gemerkt, geen gekwaak gehoord. Waar Veerle nog terughoudend vroeg of er misschien een ander meisje was die de aan haar toegezegde solo beter, mooier kon zingen, gaven jij en de kinderen haar alle ruimte de rol van ‘prinses’ te zingen. Verdeelde je met strakke hand de andere soli: Tijs Honest Bird, Thomas Altar Boy, King, Queen, Courtisan, Dauphin … “We sing of what we want” is door de Kickers onder jouw leiding uitgegroeid tot een volwaardig Kinderkoor Ça Ira in Holland. Ça Ira in Purmerend!

Na Bevrijdingsdag 5 mei 2008 is maandagavond-geen-repetitie-in-Purmerend best stil geworden. Veerle en ik zingen nog dagelijks: “But we are not rats” en “But we are not dogs” en fluisteren elkaar voor het slapen gaan toe: “’Til every bird has had enough, every bird, every bird, will go to the ball”.
En dan lachen we en denken terug aan ‘de Kickers’. En aan jou. ‘Ça Ira for War Child’ zit erop. Ook voor ‘de Kickers’. En voor ons, mèt ‘de Kickers’, mèt jou.

Weet je, eigenlijk kan er geen zanger/zangeres op tegen zingende kinderen.
Ik denk zomaar dat jij en ik daarbij hetzelfde voelen. Liefde voor ‘stemmen’ begint daar, waar kinderen zich laten horen. Waar kinderen zich laten zien. H E L P W A R C H I L D O O R L O G U I T E E N K I N D T E H A L E N op de (te kleine) t-shirts van ‘de Kickers’ is gezien en gehoord! Ik ben je onzettend dankbaar voor je onvoorwaardelijke inzet. Het zal niemand zijn opgevallen dat je tijdens het concert vóór 'de Kickers' zat, om al dat gespring dwars door de opera heen, in goede banen te leiden. Je zat daar ook, op 26 april, tijdens de repetitie in Tilburg. Je zat daar ook tijdens de generale repetitie op 4 mei.
Ik beloof je, als ik de kans krijg, haal ik je vóór 'de Kickers' vandaan en zet je hierna vol in ‘the limelights’. ‘Diamonds and pearls’ zijn aan jou niet besteed. Ik denk zomaar dat jij en ik daarbij hetzelfde voelen.

Ik heb het hiervoor al geschreven en doe dit nu weer. De Kickers en jij verdienen een Ceremonie Protocollair, in het volle licht. Het doorgeven van de aan flarden geschoten vlag en het overhandigen van een cheque aan War Child, om te helpen bij oorlog. Om te helpen als kinderen niet meer kunnen zingen.

“We sing of what we want!” Ça Ira in Purmerend, Den Haag ... Just if, gaan ‘de Kickers’ mee op tournee!

XXX

Geen opmerkingen: