Read all about it!

Red - white - and blue - and they all followed suit!
Een lawine van lieve reacties op mijn email!

Ik vond het super om mee te spelen!

Dank voor die schitterende opera, dank voor alle foto's, dank voor de vip plaatsen, dank voor alles! Het was geweldig om dit mee te mogen maken.

Mijn gasten en wij hebben een mooi concert meegemaakt. Het is niet mijn muziek, dat heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken, maar ik kan jullie zeggen dat ik mij het hele concert prima heb vermaakt! Geweldig hoe dingen dan bij elkaar komen!

Wat hebben wij genoten van jullie stemmen.

Wij hebben ontzettend genoten van de prachtige opera Ca Ira. Petje af voor deze prestatie !!

Hoi Joke,
Bij deze nog even de Factuur.

We genieten nog steeds na van het Ça Ira gebeuren en we weten zeker dat we er nog lang van zullen blijven genieten ook.

Het is toch altijd een gat, als een productie over is; bijzonder, als het zo een groot project is.

Ik heb echt genoten die avond. Ik was nog nooit naar een opera geweest maar dit was echt geweldig. Wat leuk om Roger Waters 'trekjes' terug te horen in de muziek. Hij heeft er écht invloed op gehad......

Wat was het maandag een prachtige avond. Wat zul jij trots zijn. En terecht! Wij hebben enorm genoten en om ons heen heb ik geen ander geluid opgevangen.

I wrote this to matt ..... and for you as well ..... Thanx a lot ..... What an event!

We came to the netherlands from hannover/ germany to see this big work from Roger Waters for the first time.We arrived on saturday and met the coordinator Joke Tuinema in the hotel right beside the World Forum Theater which is the biggest theater in the netherlands. Joke became a friend of mine via eMail in the past months and it was a real joy to meet her and get to know even more details of this project. I couldn't imagine what has to be done to make this dream come true!On sunday we (my wife, her sister and husband and me) have had great luck to be invited to be present at the general rehearsal of the complete opera....... So we took place on our booked seats for monday. If that was not good enough were we invited to change place right before the mixingdesk in the centre of the theater. Even in these hours they seemed to be familiar and perfect allready with this masterpiece of music which is played only a few times in its full length. But this was exactly on the point like I had in mind!!Only little corrections like synchronising the sound effects (they were able to use the original samples), the lights and the position of the choirs (yes, there were three of them). Therefore they played all three acts and repeated only a few parts after that.The whole opera will be performed concertant on monday. So there was no need to do a lot of choregraphics. But for each song they have animated titles with a little story within of each song shown on the screen in the background of the orchestra. Can you imagine that for "the fugitive king" single letters and numbers turn around and look for the word "king"? Well, if not you can believe me. It all worked very well. This sunday afternoon I will never forget! I hardly could await these hours until I could sit down on my seat in row 8 on monday. Will they be able to repeat this perfect sound? Will they be able to synchronize these pictures and animations exactly again?Will the audience like the combination of choirs, orchestra, sound of birds, fireworks, guns and cannons, marching feets and the Guillotine?On monday night we went to the World Forum Theater again to see this unique presentation of Roger Waters opera. Just a few minutes after eight we entered the hall and took place in row eight. There was no opening speech.Sorry ROGER: I missed you to say a few words about the opera and these around 240 enthusiastic people whose hearts are bleeding to put this on stage.At twenty minutes past eight everybody had took their seats and all calmed down to silence. Rob Vermeulen our conductor tonight gave his first sign. Not to the orchestra or the choirs, but to the sound and vision masters. The ceremony is about to begin.Wind and wolves are howling, ducks and goose chat and a marching snaredrum starts silent and becomes louder.....The overture starts with trumpet and then the whole orchestra gets full attention of the audience.The ringmaster guides us to vienna where little marie antoinette dreams of her life as a queen. Soon the story goes on and life in france is getting worse if you are not rich as king. The people stand up for bread while in Versaille they dine and have fun. Only military and guns can hold the starving people back. The revolution is about to come. The king and queen try to sneak away but they are catched and the king is in prison. The life of King Louis ends under the guillotine and the Queens life as well. The monarchy is over-vive la commune de paris! Now there is hope of a better life for everyone under the sun.The audience around me sits still but looks around for the sound effects. Are there birds, is it raining in here? The few people in here who knows the sound of PF and RW are surely satisfied that every gunshot, thunder and downfalling blade is perfectly placed. Every sentence from each singer is perfect in light and place. During "the fugitive King" the children sing "......we sing of what we want....." were really shot down (or not?). Everybody in the audience must think that because they go down at once and everything on stage is drowned in (blood)red......Remarkable!! And what are the other highlights?I can't tell you to be honest. There are too many of them. Every note, every sound and every gesture seems to be as it must be. Too soon we reach the end of the final act. For me there is no need to hear the final words of "ca ira" ever again. This is burned in my mind forever!Everyone in the audience is on feet for standing ovations. You have to know that every one stood up at once and not because he or she saw other people standing up. I stood up right in time and nearly noone was on seat anymore. So all the audience was fascinated not only by this music but also this outstanding performance! After some time we were pleased to sit down again. The childrens choir had left his place on stage and comes in line in front before the stage. Starting on the left they handed the old and worn flag of france from one children's hand to the other. Just after doing so the child turns his back in front of the audience so we can read a single letter on its back. When the flag was handed to the right side of the stage every child has turned around and we are able to read: thank you for helping us to save a child from war. (Written in dutch, I hope I've got the meaning right)After this great event we met Joke, Andre Post and Rob and some others in the hotel bar for a drink or two and we had the chance to learn a bit about the works on this opera. This has made these days even more special and unforgetable to us.And again:Sorry ROGER: YOU missed an outstanding performance. These people did an outstanding job and you would have been very proud to see what they have lifted up the stage. Due to the limited budget there was not as much advertisement as were needed for another staging. It's too sad that this was a oneoff performance. I know the artists would love to do it again. So everyone who has not seen this opera yet, look out for CA IRA! in the future.The ones who've seen it, will want to see it again and again.......

Ik heb de foto's in een on-line gallery gezet (wel zo makkelijk)Dit is de linkhttp://gallery.mac.com/cpthansolo/100361En als mensen zelf foto's hebben, kunnen ze deze via het speciale e-mail adres hieronder in de gallery zetten:cpthansolo-p993@post.mac.com

Mijn bedoeling was om het geheel, ondanks totale versterking, akoestisch te laten klinken. Is blijkbaar gelukt; ik was zelf in ieder geval zeer tevreden. Maar hier uit blijkt maar weer hoe kwetsbaar het geluid is; alsof wij niet ons stinkende best hebben gedaan. Gelukkig weet ik dat jij beter weet.

Geachte abonnee,Onlangs is er vanuit meerdere bronnen aangetoond dat via uw internet aansluiting ongewenste e-mail verzonden is.

Oef, Joke, hoeveel komt er nog??

Ik heb op uitzending gemist het jeugdjournaal gekeken, en dat was een leuk en groot item, inclusief zang!

We hebben genoten! Een erg mooi concert. Ik heb respect voor jullie.. zoveel instuderen voor een voorstelling.

Still got tears in my eyes when I ( we all!) think of these days.IT WAS WONDERFUL !!!!!!!!!

toch nog een mooie afsluiter in de krant.

Wij hebben gisteravond enorm genoten van jou/jullie opera Ca Ira. Voor de kinderen was het iets heel anders. Ze kwamen enthousiast uit het theater vandaan.

Hartelijk Gefeliciteerd met het grote succes van gisteravond in DEN HAAG!!

Ik heb die polo nog in mijn bezit en waar zal ik hem naar toesturen?
Wie weet krijgt dit project ooit nog een leuk vervolg.

There is een hoop gebeurd, in dat dikke jaar achter ons. Maar gisteren stond het dan daar toch maar op de planken. Ik was onder de indruk, zowel van de muziek zelf, als ook van de performance. Vooral de kinderstemmen en het koper klonken heel helder.

Ik heb net nog even nagenoten van het jeugdjournaal, de video stond klaar.

Net naar het jeugdjournaal gekeken....dat zag er goed uit! 't was overweldigend mooi! Wat waren we blij dat we dat meegemaakt hebben!

Gisteren avond zijn we naar de uitvoering in Den Haag geweest we hebben daar geen spijt van gekregen we vonden zowel het orkest, koren en jullie als solist geweldig vooral het slot
Jammer dat het slechts een eenmalige uitvoering was. ik kreeg bij sommige stukken zelfs kippenvel zo mooi was het. Ook was het fantastisch om te zien hoe de dirigent alles in goed banen begeleidde. Nogmaals een fantastisch concert!

Er gebeurde veel, en ik geloof dat alles min of meer in goed banen terecht is gekomen.

Ik ben al ruim 3 kwartier bezig, om een zinnig woord op m'n beeldscherm te krijgen. Maar alles wat er naar boven komt, doet afbreuk aan de fantastische ervaring van gisteren. Eigenlijk is het maar moeilijk te bevatten dat het allemaal voorbij is.Het begon zo mooi, met de fluwelen klanken van Melissa. Maar voor dat je het wist, waren we al 2,5 uur verder en was het weer voorbij. En in die 2,5 uur, een stortvloed aan emoties. Maar naast emoties, waren er ook leuke momenten. Zoals sommige van de animaties die best wel grappig waren, of de blik in de ogen van Karin ten Cate tijdens 'Dances and Marches'. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe lastig het is om een stuk in te studeren om het vervolgens maar eenmalig uit te voeren.

Wij hebben genoten gisteravond. We zaten super, rij 8 in het midden. Geweldig, helemaal uitverkocht volgens mij. Ongetwijfeld zal er achter de schermen nog wel iets mis gegaan zijn, maar daar was in de zaal niets van te merken.

Ik wil je enorm bedanken voor je krankzinnige idee en we mailen over het hoe en nu verder!!!


Hoe en nu verder!!!

Lieve allemaal,

Daar zit ik dan, al weer, nog steeds, alweer achter de PC. Donderdag 8 mei 2008. Ons leventje na maandag 5 mei 2008 lijkt weer op de rails te staan. En de lessenaars van de Solisten staan in onze woonkamer!
Veerle speelt op het zonovergoten plein achter ons huis, en ik heb me verplicht ‘na het eten’ nog iets te schrijven over Ça Ira. Met dat eten is het al een tijdje mis. In elk ordentelijk gezin, dus ook bij ons, staat de warme hap rond de klok van 6-en wel zo’n beetje op tafel. Bij ons niet. To be honest, al enkele weken niet. Ach, als we in Zuid-Frankrijk woonden, zou dat niet opvallen. Tijdens onze vakanties aan de Côte d’Azur doen we niets liever dan laat pizza’s eten en we leven nog steeds. En hoe! “Mam, het is veel te warm buiten.” “Mam, ik voel me niet zo lekker.” “Mam, mag ik onder de sproeier?” “Mam, die lessenaars staan in de weg …”

De dagen erna …

Tjee, wat zijn die lessenaars groot! Dat viel helemaal niet op, op het grote WFT-podium. En wat zijn ze mooi! Dat viel gelukkig wél op, op het grote WFT-podium. Paul, wat heb je de rollen die Ernst Daniël, André en Karin hebben gezongen, pràchtig vervat in de symbolisch vorm gegeven lessenaars.
Dank je voor deze unieke beelden. Ze kunnen jammer genoeg niet in onze woonkamer blijven staan. Veerle moppert nu al, en de poes maakt krassen op het ijzer. Jouw beelden verdienen een betere, ruimere plaats en veel bewonderende blikken. Maar waar? Het Rijksmuseum lijkt mij de meest geschikte plaats. Drie handgemaakte lessenaars voor de eerste 3 solisten die Roger Waters’ opera over vrijheid, gelijkheid, broederschap en passie, in West-Europa ten gehore hebben gebracht. Mooi bord erbij …Tja, of ze er in Amsterdam ook zo over denken? We shall see.

Joost! Wat hebben we genoten van je animaties! Weet je dat ik maanden achter de PC en in spanning heb gezeten om de beelden van Mark Holthusen vrij te krijgen? Om te kunnen projecteren bij Ça Ira in Holland? Nee, dat weet je vast niet. Tig mails gingen vooraf aan de uiteindelijke goedkeuring van Roger Waters en his Crew, om deze studiofoto’s voor Ça Ira te mogen gebruiken. Wat was ik blij! Mijn Crew niet, dus de beelden van Mark Holthusen werden in ons stamcafé, van tafel geveegd. De Poort van Kleef, recht voor de ingang van het Conservatorium in Utrecht. Waar we regelmatig op donderdagochtend neerstreken en heel veel koffie en cappucino’s dronken om ons door de Ça Ira-problemen heen te slaan. Foto’s om het verhaal te ondersteunen? Aan de kant ermee. We gaan geen plaatjes kijken. Versterkingsperikelen om de geluidseffecten te kunnen trotseren. Dat hele hele grote koor de zaal in te kunnen dragen. Zeg, en dan die tribune! Enig idee? In Kampen stond een voor Ça Ira gemaakte podium-opbouw. Jammer, maar helaas. Kampen en Den Haag liggen meer dan 50 km van elkaar vandaan en zo ver mocht met die perfecte tribune niet heen en weer worden gereden. Uiteindelijk bood Mannenkoor Jubilate uitkomst! Je zult er maar zo lang op moeten zitten. Van 19.30-22.45 uur. Gezien en gehoord in het Jeugdjournaal?! “Houten kont!” Joost, jij hebt 8 hele dagen met al die dansende, marcherende en vechtende letters gestoeid en was af en toe vast heel erg moe: “Mam, je moet toch eens goed kijken, de letters CNAFRE staan door elkaar” ... gewèldig!

Arbeid adelt! Loaf ken lang an, las ik laatst op een t-shirt. T-shirts! Stefan!

Lieve Stefan,

Ik heb je leren kennen via Theo. Jullie wonen beide in Den Haag. Theo met een passie voor Pink Floyd, jij met een passie voor Taekwondo. Je werkt hard aan de opbouw van je eigen bedrijf ‘Qualitysign’. En je verzorgt PP-/ en PF-materiaal in allerlei soorten en maten. You name it en Stefan print it. On t-shirts. Van Kinderkoor de Kickers! HELPWARCHILDOORLOGUITEENKINDTEHALEN aan de achterkant, ons logo Ça Ira for War Child en de vlaggen van de landen waar War Child hulp verleent, aan de voorkant. Gedonder met maten, gedonder met vrije TNT-bezorgings-dagen (Queensday en Hemelvaartsdag in één week!) kostten mij en Stefan het nodige beltegoed. Waar zijn de t-shirts? En wanneer worden ze bezorgd? Het kwam allemaal goed. Zaterdagmiddag, 3 mei, in Walibi, briefje op de deur thuis voor de pakketdienst, de buurt in rep en roer, maar dan het verlossende telefoontje van buurvrouw Jolande: “De t-shirts staan in de keuken!”

Diezelfde middag ben je begonnen aan de Ça Ira for War Child CREW-shirts. Nee, polo’s, toch even meer stijl. Weet je, Stefan, nadat je de door jouw geprinte blanco cheque afleverde en het later tijd was om (best trots) in dat pràchtige Crew-shirt plaats te gaan nemen tussen de èchte Crew, heb ik even voor de spiegel gestaan. In onze hotelkamer in het Novotel, hoog boven het podium in het WFT. Helemaal in m’n eentje, in stilte. Kijk, daar was het nu allemaal om te doen. Ça Ira for War Child - CREW, in rode letters op een mooi zwart polo-shirt. Dank je, Stefan, voor je support, voor je zorg, voor je enthousiasme om met jouw t-shirts ook een bijdrage te leveren aan het werk van War Child!

21.05 uur. Time to eat! Tot morgen … deel II

Dat was gisteravond en toen kon ik ineens niet meer 'bloggen'. "U heeft geen blog-account op deze site", werd mij even fijntjes medegedeeld door Google. Hùh? Mooi wel, thanks to Frank!

11.45 uur. No coffee? Makes me idiot! Tot vanavond ... deel II